ఒక రోజు నేను స్కూల్ నుంచి వచ్చే సరికి మా రెండో ఇంట్లో నుంచి సందడి వినిపించింది .
మా అమ్మను ఎవరు అని అడిగాను. మన ఇంటిలోకి అద్దెకి వచ్చారు అని చెప్పింది.
ఉదయాన్నే నేను స్కూల్ కెళ్లాలని బయటికి వచ్చినప్పుడు మా ఇంటి ముందు ఒక సైకిల్ దాని దగ్గర ఒకతను.
మాఇంట్లో కి అద్దెకి వచ్చింది వీళ్ళేనేమో అనుకోని స్కూల్ కి వెళ్లాను .
రీసెస్ పిరియడ్ లో స్కూల్ బయటి కొచ్చిన నేను అక్కడ k.c.p ఫాక్టరీ వర్కర్స్ కోసం కట్టిస్తున్న
ఇండ్ల దగ్గర మా ఇంట్లో రెంట్ కొచ్చినతను... అక్కడి వర్కర్స్ కి సూచనలు ఇస్తున్నారు .
నన్ను చూసి ఈ స్కూల్ లోన నీవు చదువు కొనేది అని అడిగారు.
నేను చాల తొందరగా ఇంటి కొచ్చి మా అమ్మకు ఈ విషయం చెప్పాను.
అవును అతను సివిల్ ఇంజినీర్ ఇక్కడి సిమెంట్ ఫాక్టరీలో ..మీ స్కూల్ దగ్గిరే అని చెప్పింది.
ఇంక ఆయన భార్య పేరు కోటేశ్వరి . చాల అందంగా ఉండేది. మెడ నిండా నగలు,
చేతులకు బంగారు గాజులతో చాల బాగుండేది.
చాల తొందరలోనే వాళ్ళతో మాకు చనువు ఏర్పడింది. మేము వాళ్ళని అన్నయ్య ,వదినా అని పిలిచే వాళ్లము..
వాళ్ళు ఇంగ్లీష్ పేపర్,మేము తెలుగు పేపర్ తెప్పించే వాళ్ళం.
అది చూచి చదువుకునే పిల్లలు ఇంగ్లీష్ పేపర్ చదవాలి అని చెప్పి వాళ్ళ పేపర్ మాకిచ్చేవాళ్ళు.
మధ్యాహ్నం పూట అమ్మ ,పెద్ద అక్క ,మా అన్నయ్య అందరితో కలసి వదిన అష్టా చెమ్మా ఆడేవాళ్ళు.
అన్నయ్య నన్ను సైకిల్ మీద స్కూల్ కి తీసుకెళ్ళేవారు.
వాళ్ళు మాతో చాలా బాగా కలసి పొయ్యారు. కొన్నాళ్ళకి ఆ అన్నయ్య కి గాజువాక స్టీల్ ప్లాంట్ లో
జాబు వచ్చి వెళ్ళిపోయారు. వెళ్ళినతరువాత చాల రోజులు లెటర్స్ రాసేవాళ్ళు.
ఒకసారి నాన్న అన్నయ్య వెళ్లి వచ్చారు. ఇప్పటికి అన్నయ్య రిటైర్ అయ్యి ఉండొచ్చు ...
ఎంత మంది పిల్లలో ఎలా వున్నారో??
మంచి వాళ్ళని ఎన్ని సంవత్సరాలు అయినా మరచి పోలేము.
ఆ అన్నయ్య పేరు వీరయ్య వదిన పేరు కోటేశ్వరి
వీరయ్య - కోటేశ్వరి
10:30 AM |
లేబుళ్లు:
నా చిన్ననాటి జ్ఞాపకాలు
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 వ్యాఖ్యలు:
కొన్ని బంధాలు ఇట్టే ఏర్పడుతాయి. ఏదో తెలియని ఆత్మీయత!
Post a Comment